Porwanie rodzicielskie jest niezwykle trudnym tematem z dwóch powodów. Po pierwsze, w tej sytuacji zawsze ktoś cierpi – najczęściej jest to dziecko (lub dzieci), któryś z rodziców, bliższa i dalsza rodzina. Drugim problemem są uregulowania prawne, a raczej ich brak. Czyn, który jest identyfikowany jako porwanie rodzicielskie nie stanowi w Polsce przestępstwa. Jak to możliwe? Czym jest porwanie rodzicielskie i jak się przed nim ustrzec? O tym przeczytacie w naszym artykule.
Czym jest porwanie rodzicielskie?
Zgodnie z definicją zawartą w zarządzeniu KG Policji, porwanie rodzicielskie to sytuacja, w której jeden z opiekunów prawnych, posiadających pełnię władzy rodzicielskiej, pozbawia drugiego opiekuna możliwości utrzymywania kontaktu z dzieckiem w przysługującym mu prawnie zakresie. Kluczowe jest tu stwierdzenie o pełni władzy rodzicielskiej – zgodnie z polskim prawem, porwanie rodzicielskie, samo w sobie nie stanowi przestępstwa, tak długo jak opiekun wywożący dziecko posiada pełnię praw do opieki nad dzieckiem.
Sytuacja ta zmienia się dopiero, gdy dziecko zostaje porwane przez rodzica, który tych praw nie posiada lub zostały one ograniczone w stopniu uniemożliwiającym decydowanie o miejscu pobytu dziecka. Taki czyn zgłoszony na policję zostanie potraktowany jako przestępstwo uprowadzenia dziecka, za które grozi do 3 lat pozbawienia wolności.
W obu przypadkach dziecko przechodzi ogromny stres, często dodatkowo podsycany przez porywającego – zdarza się, że dziecko zmusza się do używania fałszywych danych, wmawia mu się, że drugi rodzic nie żyje lub już go nie kocha. Co popycha ludzi do takich zachowań?
Porwanie rodzicielskie – przyczyny
Najczęściej, u podstaw tego dramatu leżą nierozwiązane problemy między rodzicami, opiekunami, które wywołują chęć zemsty, odegrania się na byłym partnerze czy partnerce. Innym powodem może być próba wymuszenia czegoś na drugiej osobie, uzyskanie korzyści związanych z wychowywaniem dziecka (np. alimentów) lub trudności w porozumieniu się w kwestii podziału władzy rodzicielskiej lub miejsca zamieszkania dziecka. Specyficznym przypadkiem jest sytuacja, gdy jeden z rodziców ucieka przed przemocą fizyczną lub psychiczną i zabiera ze sobą dziecko.
Jak bronić dziecko przed porwaniem?
W przypadku porwania rodzicielskiego nie ma prostego, skutecznego rozwiązania, gdyż oboje rodziców posiadają równe prawo do decydowania o dziecku. Wciąż brakuje środków prawnych, które mogłyby pomóc w rozwiązaniu problemu, mimo że rocznie dochodzi do kilkuset takich zdarzeń. Co możemy jednak zrobić, by ochronić swoje dziecko przed porwaniem rodzicielskim?
Pamiętajmy, że choć taka sytuacja może wydarzyć się w dowolnych okolicznościach, to jednak ryzyko porwania wzrasta w przypadku rozpadu małżeństwa, gdy partnerzy nie mogą dojść do porozumienia w sprawie opieki nad dzieckiem. Starajmy się zawsze poważnie traktować groźby zabrania dziecka, szczególnie jeśli partnerowi lub partnerce zdarzało się przedłużać spotkanie lub planować dłuższe wyjazdy bez wyraźnej zgody drugiej osoby.
Warto również podjąć zdecydowane kroki i skorzystać z urządzeń, które pozwolą na kontrolowanie pobytu dziecka. Doskonałym przykładem będzie nadajnik GPS ukryty w zegarku. Posiada on opcję raportowania sms, a w razie konieczności jest w stanie wysłać link do mapy z lokalizacją osoby, określoną z dokładnością do 5 m. Oprócz tego zegarek posiada przycisk SOS, który po wciśnięciu łączy się z wybranym numerem alarmowym.
Innym, lecz równie skutecznym rozwiązaniem, będzie bezabonamentowy lokalizator GPS FIX-2. Zaletą urządzenia są niewielkie rozmiary, które pozwalają np. na zaszycie go w plecaku czy kurtce dziecka. W tym przypadku, oprócz raportowania sms, mamy również opcję sprawdzenia lokalizacji osoby przez dedykowaną stronę www.
Co zrobić, jeśli dziecko zostało porwane?
Choć wiemy, że gdy w grę wchodzą emocje trudno zachować racjonalne myślenie, to dla dobra dziecka warto podejść do sprawy na chłodno. W pierwszej kolejności spróbujmy skontaktować się z drugim rodzicem, a jeśli to się nie uda, z członkami rodziny lub znajomymi, którzy mogliby posiadać jakiekolwiek informacje.
Jeśli jako rodzic uprowadzonego dziecka podejrzewamy, że porwanie może zagrozić jego zdrowiu, życiu czy wolności, możemy zgłosić porwanie na policję. Ma ona obowiązek przyjąć zgłoszenie, jednak w przypadku porwania rodzicielskiego, pomoc często ogranicza się do ustalenia miejsca pobytu dziecka i sprawdzenia, czy nie dzieje mu się krzywda. Brak jednolitych procedur postępowania sprawia, że policja czy kuratorzy niechętnie zajmują się tematem.
W takiej sytuacji, pozostaje jeszcze możliwość skorzystania z usług detektywa, który pomoże w ustaleniu miejsca pobytu dziecka. Przydatne wskazówki znajdziemy również na prowadzonej przez fundację ITAKA stronie http://porwaniarodzicielskie.pl/.
– doradca w zakresie urządzeń do inwigilacji i kontrinwigilacji, praktyk wykrywania oraz ekspert w zakresie survivalu.
Uchronić nie zawsze się da ale jak niestety do tego dojdzie to pomoc prywatnego detektywa jest obowiązkowa.